Indie - część piąta

Kobiety

* Te w Campusie – 4 dni w tygodniu ubierają się w 3 częściowe hinduskie stroje. Koszula do połowy uda (raczej bez dekoltu), pampeluniaste lub zwężające się spodnie i szal. W piątki, wszystkie jak jeden mąż wskakują w dżinsy i T-shirty.

* Na ulicach większość jest ubrana w Sari, lub wcześniej wspomniany 3-częściowy strój. Jedynie niektóre młode dziewczyny noszą się po europejsku, ale żadna nie odkrywa nóg.

* Często spotykane są bransoletki na kostkach stóp. W sumie nawet fajnie to wygląda, gdyby nie fakt, że „hałasuje” przy każdym kroku, niczym dzwonek na szyi owcy na pastwisku.

* Popularny jest kolczyk w nosie – dosyć spory „dżecik”.

* No i te kropki na czołach –  bindi. Najczęściej czerwone. W zasadzie zarezerwowane dla mężatek, ale niektóre dziewczyny noszą je, jako ozdobę (rzecz gustu). W łazience, w pracy, nieraz widziałam, jak sobie to na czoło nakładają. Mają taką małą farbkę – trochę jak cień do powiek.

Jedzenie

* Spróbowałam świeżego daktyla – wygląda trochę jak taka pociągła czereśnia, ma podłużną pestkę a konsystencje i smak wiśni. W niczym nie przypomina daktyla suszonego, znanego w Polsce.

* Kupiłam w sklepiku również świeże liczi. Nigdy wcześniej nie spotkałam się z taką formą sprzedaży tego owocu – czyli wiąchą gałęzi z kulkami.

 * Na ulicach ostatnio zaroiło się od straganów z mango, skrzynek z mango, i wszystkiego z mango. Handel tym owocem (pod każdą postacią) jest niemal wszędzie.

* Owoce na straganach są pięknie poukładane. Handlarze, jak się nudzą to przynajmniej towar pucują.

* Popularne połączenia jedzeniowe w Indiach to: bułka z omletem, makaron z tostami, bułka z ziemniakami, omlet z ryżem. Aż chce się dokładki…

* Mówią, że jak mężczyzna traci pracę, albo szuka „łatwych pieniędzy”, to zakłada restauracje – stąd tak wiele domorosłych biznesmenów.

Ulice

* Obowiązuje ruch lewostronny.

* Autobus nie zatrzymuje się na przystankach, jedynie zwalnia. Żeby podróżować tym środkiem komunikacji trzeba posiąść umiejętność uczepiania się. Bilet kupuje się u konduktora, który kręci się po każdym pojeździe.

* Większość aut ma na przedniej szybie bożka Ganesh (to ten z głową słonia). Pełni rolę Św. Krzysztofa.

* Rikszarze, nie przejmując się tym, że jedzie z nimi klient, który może się gdzieś śpieszyć, zjeżdżają sobie na stacje benzynowa zatankować (a może pokazać się w towarzystwie białych?).

* Lusterko w samochodzie najczęściej służy do poprawiania przedziałku w tych ich tłustych, bo nasmarowanych jakimś olejkiem, włosach.

* Ludzie śpią na ulicach. W przypadkowo wybranych miejscach.

* Przez cały pobyt w Indiach nie nauczyłam się przechodzić przez ulicę po ichniejszemu – czyli nie patrząc czy coś jedzie. Cały czas wyczekuję na jakąś lukę w jadących autach, zamiast walić na oślep. Wywołuje to uśmiech na twarzach Hindusów... Ale co tam, życie mi jeszcze miłe, zwłaszcza że ostatnio na moich oczach samochód potrącił, na oko 2-letniego chłopczyka i się nawet nie zatrzymał… Brak mi słów… Cały czas mam w głowie ten tępy huk…

* W wielu miejscach spotyka się ołtarzyki różnych bożków – podobnie jak w Polsce na wsiach.

* Wielokrotnie przejeżdżaliśmy koło wesela hinduskiego. To dopiero jest impreza! Pół ulicy zamknięte. Na przedzie jedzie samochód z muzyką (coś a’la techno), za nim idą/tańczą/skaczą mężczyźni, a pochód zamykają kobiety. Do tego mnóstwo lampionów, girlandy kwiatów na szyjach, specjalnie upięte ozdoby na głowach. Jednym słowem – wydarzenie!

* Trafiliśmy niechcący na Red Bull Hawaiian Party. Hawajskia na imprezie była tylko temperatura i ceny drinków (wódka + red bull 450Rs., czyli prawie 30zł!)... Dodatkowo w oczy rzucały się damsko-męskie proporcje. Na oko: 1 kobitka na 20 Hindusów. Z tych 20-stu – 15-stu niższych ode mnie! Przynajmniej łysinę widać z góry i nie ma zaskoczenia, co do wieku delikwenta.